Best Small Poem in Marathi- मराठीतील सर्वोत्कृष्ट छोटी कविता

Small Poem in Marathi

सुख वेचिन म्हणण्याआधी
घन दुःखाचा गहिवरतो

अन दुःख सावरू जाता
कवडसा सुखाचा येतो

या ऊन सावली संगे
रमण्यात ही मौज म्हणूनी

मी हसून हल्ली माझ्या
जगण्याला श्रावण म्हणतो

sukh vechin mahanyaaadhee
ghan duhkhaacha gahivarto

ek duhkh saavaroo
kavadasa sukhaacha yeto

ya oona saavalee sange
raamanyaat hee maja mhanoonee

mee hasoon hallee maajhya
jaganyaala shravan mahanto

Small Poem in Marathi

येतात उन्हे दाराशी
हिरमुसून जाती मागे

खिडकीशी थबकून वारा
तव गंधावाचून जातो

नसतेच घरी तू जेव्हा जीव तुटका तुटका होतो
जगण्याचे विरती धागे संसार फाटका होतो

yetaat shauqeen daaraashee
hiraamasoon gae maage

khidakiyaan dhanyavaad vaara
tav gandhavaachoon jaato

nasatech gharee tu jevha jeev tutaka tutaka hoto
jaganyaache vichitr sansaar sansaar hoto

Small Poem in Marathi

पाश सारे तोडूनी
आलो तुझ्या दारी

मी मला झिडकारुनी
आलो तुझ्या दारी

अंबराचे दार तू
तेव्हा खुले केले

पंख जेव्हा कापूनी
आलो तुझ्या दारी

paash saara todoonee
aalo tumya daari

main mala dhikkaaraunee
aalo tumya daari

ambaraache daar tu
tevha khule kele

pankh javha ​​kapunee
aalo tumya daari

Small Poem in Marathi

कुणास काय ठाऊक
कसे कुठे उद्या असू ???
निळ्या नभात रेखीली

नको भावना पुसू
तुझ्या मनीचं राहिले

तुला कळेल गीत हे
असेन मी नसेन मी

फुलाफुलात येथल्या
उद्या हसेल गीत हे

kunaas kaay thauk
kase kuthe uday aasu ???
nilaya nabhaat lainilee

naako bhaavana pusu
tooya maneechan raahile

tula kalel geet he
asen mee nasen mee

phoolaaphula yethaliya
uday hasel geet he

Small Poem in Marathi

प्रभातीच्या केशराची
कुणी उधळली रास

आणि वाऱ्यावर रंगला
असा केशरी उल्हास

रंगा गंधाने माखून
झाला सुखद शीतळ

आणि ठुमकत चालला
शीळ घालीत मंजुळ !!!!!

prabhaateechya kesharaachee
kunee udhalalee raas

aur adhik rangala
aasa kesharee ulhaas

ranga gandhaane maakhoon
jhaala sukhad sheetal

aur thumakat chaalala
sheel galeet manjul !!!!!

Small Poem in Marathi

वाचावी ज्ञानेश्वरी
डोळा पहावी पंढरी

ज्ञान होय अज्ञानाशी
ऐसावर या टिकसी

ज्ञान होय मूढ
अति मूर्ख त्या दगडा

वाचील जो कोणी
जनी त्यासी लोटांगणी

vaachavee gyaaneshvaree
dola pahaavee pandharee

gyaan hoy ​​agyaanee
sachavar ya tikkee

gyaan hoy ​​moodh
ati moorkh tya daga

vaacheel jo konee
janee tyaasee lotaanganee

Small Poem in Marathi

शब्दा वाचून कळले सारे शब्दांच्या पलीकडले
प्रथम तुला पाहियले आणिक

घडू नये ते घडले
अर्थ नवा गीतास मिळाला

त्या दिवशी प्रथमच माझे
सूर सांग अवघडले

आठवते पुनवेच्या रात्री
लक्ष दीप विरघळे गात्री

मिठीत तुझ्या या विश्वाचे
रहस्य मज उलगडले

shabda vaachoon kalale saare shabdaanchya palekadale
pratham tula paahile aanik

ghadoo naye te ghadale
arth nav geetaas milaala

tya divy prathamach maajhe
soor sang avaghadale

aathavate punavechya raatri
laksh deep vivaahe gatree

mithit tuya ya vishvaache
rahasy maaj ulagadale

Small Poem in Marathi

एकटाच मी अंधारासह
करीत गोष्टी सुखदुःखाच्या

गतस्मृतींच्या धगधगणाऱ्या
शेकोटीवर गारठलेले
माझे मन शेकत आहे

ekataach mee andheraasah
krtet goshtee sukhaduhkhaachya

gatasmrtinchaya dgaghgaanaarya
shekoteevar gaarathalale
maajhe man shekat aahe

Small Poem in Marathi

डोळे भलतेच बोलके
शब्दांआधी बोलू येती

तिचे मोरनीचे मन
अंग आषाढभरती

काही बोलू नये तिशी
नुसते डोळ्यांशी बुडावे

आणि बेसावधपणी
उभे आभाळ झेलावे

dole bhalatech bolake
shabdaanadhi bolu yeti

tiche mor drops man
ang aashaabhartee

kaahee boloo naye tishee
nususate dolyaanshee budaave

aur basaavadhapaanee
ubhe aahaal jhelaave

Small Poem in Marathi

असावं ..एक तरी असं
मुक्कामाचं ठिकाण …

जिथे थोडा विसावा
घेता येईल …

भावनांना वाचा
फुटेल अन

जसेच्या तसे समोरच्याला
उमजेल

asaavan ..ek teree asaan
mukhamaachan thikaan…

jithe thoda visaava
gheta yel…

bhaavana vaacha
futakel an

jasechya tase samorachyaala
umajel

Small Poem in Marathi

स्वप्नात स्वप्न ….भासात भास

सुवर्ण मृग …..अलगद फास
नाटकात नाटक…. तळ्यात चंद्र

वारा अपताल ….सातक मंद
पायी पैजन …..भोवताल कुंपण

तुझ्यात मी ….माझ्या तू
….अमर्याद एकटेपण …!!!

svapnaat svapn ….bhaasaat bhaas

suvarn mrg ….alagad phaas
naatakaat naatak….tatlayaat chandra

vaara apataal ….saatak manda
khoj pej …..bhovatal kumpan

tumayaat mee ….maajhaya tu
….amaryaad ekatepan…!!!

Small Poem in Marathi

घावांवर उसनी फुंकर कशाला??
त्याचं कौतुक कुणाला आहे??

निमुट वेदना सोसण्या इतकं
माझं काळीज खंबीर आहे

खंजीर धारदार कबूल
परंतु तो तर केवळ निमित्त असतो

खंजीर पेलणारा हात मात्र
न बुजणारी जखम करतो

ghaavavaar vahanee phunkar kaajal??
kya aapaka asalee mooly hai??

nimut vedana sosaanya itakan
maajhan kaalijee khambir aahe

khanjeer smaarak moorti
parantu to keval nimitt asato

khanjeer pelanaara haat maatra
na bujhanaari jakham karato

Small Poem in Marathi

उषेत तेव्हा ताम्र नभातून
सुवर्ण किरणावली

सांध्य घनातून झिरपत आता
विश्रमभर सावली

उषेत होते जागवणारे
भूपालीचे स्वर

मृदुल मारवा आज बांधतो
मला विसावाघर

ushet tevha taamr nabhaatoon
suvarn kiranaavalee

saandhy ghanaatoon jhirapat aa jaata hai
vishraamagrh saavalee

ushet hote jagavanaare
bhopaaleeche svar

mrdul maarava aaj baandhato
maala visavaaghar

Small Poem in Marathi

इथे वाटतं प्रत्येकाला
आपणच फक्त शहाणे

झाल्या जरी हातून चुका
तरी करतात बहाने

वाईट नसतं कोणालाही मनापासून चाहने
मात्र वाईट असतं कोणालाही पाण्यामध्ये पाहणे

हा जरुरी असतं प्रत्येकाने
वाकूब ओळखून राहने

नशिबी येत नाही तर
प्रवाह पतित वहाने

ithe vaatan pratyekala
aapanch fakt sahaane

jhalya jaree haatoon chukaaya
taareekh

vait nasatan konelaahi manaapasoon janaretar
maatr vait asatan konalaahi panyaamate paahane

ha dastaavez asaatan haraane
vakoob olakhoon rahana

nasheebee yet nahin tar
pravaah patit vahaane

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *